Ναός Κοίμησης Θεοτόκου Λοζετσίου (Ελληνικό)

Πρόκειται για σταυροειδή με τρούλλο ναό. Στην αψίδα του Ιερού υπάρχει η χρονολογία 1661. Στο εσωτερικό του ναού οι τοιχογραφίες ιστορήθηκαν από τους ζωγράφους Δημήτριο και Γεώργιο το έτος 1662, σύμφωνα με επιγραφή στο υπέρθυρο του ναού: Ούτος ὁ πάνσεπτος κᾶι θείος ναὸς ὁ ῆς όνομα τιμῶμενος ταῆς ὑπεραγίας// ἐνδόξου δεσπὁίνης ἡμῶν Θ(εοτό)κου κ(ᾶι) αεῖ παρθένου Μαρίας ανηστορΐθι ἐκ βάθρον ευδοκία Θ(εο)ύ// κ(αὶ) εκαλλώπισαν ὁς καθῶς ὡράται δια συνδρομῆς κόπου τε κ(αὶ) εξόδου τῶν ευλαβεστάτων// ἱεραὶῶν κ(αὶ) τῶν τιμιὡτάτων ἀρχόντων τῆς πώλεως ταὺτης πὰντον τῶν εὐρισκομένων Ἱωάνου ἱερέος// Ἱὡάνου ἱρέος Ἱὡανου Νικολάου Ἱωανου Ζηνοβί(ας) μοναχῆς Ανισί(ας) μοναχῆς Ζαχαρίας μονχαχῆς// κᾶι ἀρχιερατεύοντος τοῦ πανἱερωτάτου μ(ητ)τρόπολήτου τῆς αγΐας μ(ητ)τρόπόλεως Ϊὡαννήν[ων κ]υρίου Κὰληνήκου// ετὲλιώθη διἁ χειρὸς Δήμητρΐου κ(αὶ) τοῦ ἀδελφοῦ αὐτοῦ Γεωργίου ἐν μινί Ὁκτὸβρίο ΚΒ ἐπὶ ἔ[τους] ΖΡΟ ΖΧΞΒ. Το τέμπλο χρονολογείται το 1790, όπως αναφέρει σχετική επιγραφή: ἔτος 1790 τὸ κερὸ ποὺ ἔγινε ὁ τέμπλος. ὁ ζωηφόρος ἄρτος χάριτι πάντας τοὺς πιστοὺς διαφέρει ἐπὶ ἔτος ,ΖΡΞΗ’ (=1661).

Βιβλιογραφία : Χ. Σούλης, Επιγραφαί και ενθυμήσεις Ηπειρωτικαί. ΗΧ 9 (1934)81-126, ιδίως 90-91. Ιστορικά των Κατσανοχωρίων Ηπείρου. Αθήνα 1969, 134. Σημειώματα. Άγνωστα ονόματα ζωγράφων, ξυλογλυπτών, τεχνιτών και άλλων εξ επιγραφών μεταβυζαντινών εκκλησιών. ΕΕΒΣ 2(1925)321-329, ιδίως 328-329. Γ. Μανόπουλος, Επιγραφικές και άλλες μαρτυρίες από τα Κατσανοχώρια. ΗΧ 35(2001)99-196, ιδίως 143-144.